Welke behandeling is nodig na het gieten van elleboogverkleiners?

Gietstukken voor elleboogverkleiners spelen een cruciale rol in verschillende industriële toepassingen, vooral bij de aanleg en het onderhoud van pijpleidingsystemen. Lagedrukgieten is een efficiënt gietproces waarmee gietstukken van hoge kwaliteit kunnen worden geproduceerd. Na het gieten moeten de gietstukken echter nog een reeks nabewerkingsprocessen ondergaan om ervoor te zorgen dat hun uiteindelijke prestaties en geschiktheid voldoen aan de industrienormen.

Ten eerste vormen het reinigen en verwijderen van defecten van het gietoppervlak de eerste stap in de nabewerking. Na het gieten hebben gietstukken meestal resterend gietzand, oxiden en andere onzuiverheden op het oppervlak. Het reinigingsproces bestaat doorgaans uit twee stappen: mechanische reiniging en chemische reiniging. Bij mechanische reiniging wordt gebruik gemaakt van gereedschappen zoals borstels, zandstralen of schuurmiddelen om gietzand en oxiden op het oppervlak van het gietstuk effectief te verwijderen, waardoor een goede basis wordt gelegd voor de daaropvolgende behandeling. Bij moeilijk te verwijderen vuil kan de toepassing van chemische reinigingsmiddelen ervoor zorgen dat het gietoppervlak schoon en vrij van verontreinigingen is, waardoor een garantie voor latere inspectie en behandeling ontstaat.

Na het reinigen moeten de gietstukken volledig worden geïnspecteerd en getest om er zeker van te zijn dat ze voldoen aan de ontwerp- en technische eisen. Veel voorkomende inspectiemethoden zijn onder meer visuele inspectie, niet-destructief onderzoek (NDT) en maatmetingen. Visuele inspectie observeert het oppervlak van het gietstuk met het blote oog om mogelijke defecten zoals scheuren en poriën te vinden. Niet-destructieve testmethoden, zoals ultrasone, radiografische en magnetische deeltjestests, kunnen diep in het gietstuk doordringen om mogelijke kwaliteitsproblemen te identificeren en de veiligheid en betrouwbaarheid van het gietstuk te garanderen. Bij dimensionale metingen worden precisiemeetinstrumenten gebruikt om ervoor te zorgen dat belangrijke parameters, zoals de binnen- en buitendiameters en hoeken van het gietstuk, voldoen aan de ontwerpspecificaties.

Warmtebehandeling is een belangrijke stap in het verbeteren van de mechanische eigenschappen van gietstukken. Veel voorkomende warmtebehandelingsmethoden zijn onder meer gloeien, blussen en temperen. Het uitgloeiproces vermindert de interne spanning en verbetert de taaiheid en plasticiteit van het gietstuk door het gietstuk tot een specifieke temperatuur te verwarmen en vervolgens langzaam af te koelen. Het is vooral geschikt voor gietstukken met verminderde elleboog, die aan hoge druk en temperatuur worden blootgesteld. Als het gietstuk een hogere sterkte en hardheid vereist, kan een combinatie van afschrikken en temperen worden gebruikt. Het afschrikproces kan de hardheid van het gietstuk aanzienlijk verhogen, terwijl temperen de broosheid helpt verminderen, de taaiheid verbetert en stabiele prestaties van het gietstuk onder extreme omstandigheden garandeert.

Ten slotte is oppervlaktebehandeling een belangrijke stap in het verbeteren van de corrosieweerstand en de esthetiek van het gietstuk. Veel voorkomende oppervlaktebehandelingsmethoden zijn spuiten, galvaniseren en polijsten. Het spuiten van corrosiewerende coatings kan de corrosieweerstand van gietstukken effectief verbeteren, vooral bij gebruik in zware omstandigheden, waardoor de levensduur aanzienlijk wordt verlengd. Voor gietstukken die de oppervlaktehardheid en slijtvastheid moeten verbeteren, kunnen galvaniseerprocessen hun oppervlakte-eigenschappen verbeteren en de duurzaamheid verbeteren. De toepassing van mechanisch polijsten of chemisch polijsten verbetert niet alleen de oppervlakteafwerking van gietstukken, maar vermindert ook wrijvingsverliezen tijdens de vloeistofstroom, waardoor de algehele werkefficiëntie wordt verbeterd.